Szły do pracy, kiedy miały po kilkanaście lat, i od tego momentu rytm ich życia wyznaczał tykający zegarek, w takt ktĂłrego prządka musiała chodzić "jak koń w kieracie", a całość żywota dzieliła się na trzy etapy: fabrykę, szpital, cmentarz. Nisko opłacane, wykorzystywane przez majstrĂłw i właścicieli, przedwcześnie postarzałe. Dola łĂłdzkich włĂłkniarek stała się jednak siłą napędową zmian. Praca kobiet spowodowała przewrĂłt, wymuszając wprowadzanie nowych przepisĂłw i wywołując rewolucję obyczajową.

Do tej pory jednak nikt nie prĂłbował dowiedzieć się, kim były, skąd przybywały i dlaczego zostawały w mieście, w ktĂłrym wcale nie odnajdywały szczęścia. Marta Madejska prĂłbuje zrozumieć nie tylko swoje bohaterki, ale także "miasto bez historii". Z pytań o przeszłość zrodziła się opowieść o "fabrycznych dziewczynach", bez ktĂłrych nie byłoby wielkich fortun, okazałych łĂłdzkich pałacĂłw ani odbudowanego łĂłdzkiego przemysłu po II wojnie światowej. Zmieniali się właściciele fabryk, zmieniał się klimat polityczny, zmieniały się dekoracje, ale jedno pozostawało bez zmian - nadludzki wysiłek tysięcy kobiet.

Miasto dla kobiet to miasto dla wszystkich. Dla niemowlakĂłw w wĂłzkach, ktĂłrych nie trzeba pchać po wertepach, bo chodniki są proste, a krawężniki niskie. Dla młodych dziewczyn, ktĂłre chcą spędzić ze sobą czas i przeżyć przygodę, a nie horror w scenografii ledwo oświetlonego przejścia podziemnego. Dla osĂłb starszych, ktĂłre potrzebują dostać się do specjalisty bez kilku przesiadek po drodze. Dla rodzin, ktĂłre szukają mieszkania, by po prostu dobrze żyć, a nie inwestować.

To prawda, że miasta projektowali i budowali mężczyźni. To prawda, że bezwiednie stworzyli infrastrukturę, ktĂłra odpowiada na ich potrzeby. Dowodem mogą być techniczne normy, w ktĂłrych zakodowana jest domyślna płeć męska. Pozornie neutralne przepisy dotyczące na przykład ochrony przed działaniem wiatru uwzględniają statystyczną osobę. o posturze przeciętnego dorosłego mężczyzny.

Leslie Kern opisuje nie tylko paradoksy architektoniczne i to, jak kobiety doświadczają miasta, ale uważnie tropi też zmiany, ktĂłre potrafią otworzyć miasto dla wszystkich jego mieszkańcĂłw.